Oh Love, knitted with thorns, falling from people’s hearts like a net and like withe on the rebel bodies, taming them… if only you knew how much your thorns hurt me and mark me Oh Love, ornamented with roses, coming out of people’s hearts like current and like the wind on the weak bodies, lifting them up… if only you knew how much your roses get me drunk and how they upset me Oh Love, embroidered with the Sun, dripping from people’s hearts Like memory and like lava On the deserted bodies, carbonizing them… if only you knew how much your brilliance blinds me and fools me Αγάπη αγκαθόπλεκτη που πέφτεις από τις καρδιές σαν δίχτυ και σαν βέργα πάνω στα ατίθασα κορμιά και τα εξημερώνεις…αχ να ξερες Πως με πονάν τα αγκάθια σου και πως με σημαδεύουν Αγάπη ρόδοπλούμιστη που βγαίνεις από τις καρδιές σαν ρεύμα και σαν άνεμος πάνω στα αδύναμα κορμιά και τα ανασηκώνεις…αχ να ξερες Πως με μεθάν τα ρόδα σου και πως με αναστατώνουν Αγάπη ηλιοκέντητη που στάζεις από τις καρδιές σαν μνήμη και σαν λάβα πάνω στα έρημα κορμιά και τα απανθρακώνεις…αχ να ξερες Πως με τυφλώνει η λάμψη σου και πως με ξεγελάει

Dedicated to Eleni Old lady Fani was from Amorgos and she had a free spirit She used to arrive in her kaftans like a pilgrim dragging her step It was like she was carrying an old debt but little did she talk about it Whenever she got the chance she would suck all balm from music’s teat She had a place in everybody’s heart, this strange Elfish woman could open every door She had a sevda*. At times her heart could bleed during an amane**. Whenever we met she always had a hug for me Oh Fani I hope one day I can lift some of your burden *sevdas huge passion for someone or sth, usually left without being expressed or confessed **amanes Small vocal fragment during a song expressing the huge pain somebody’s is carrying, usually expressed with the word “aman”, like a solo of the voice Στην Ελένη Η τρελομπάμπω η Φανή τη φλέβα είχε Αμοργιανή το πνεύμα λεύτερο Με τα μακριά καφτάνια της ερχόταν σαν προσκυνητής το βήμα έσερνε Κάποια παλιά της οφειλή σα να κουβάλαγε μαζί μιλιά δεν έβγαζε Μα όποτε ερχόταν ευκαιρίς απ’ το βυζί της μουσικής βάλσαμο ρούφαγε Όλοι την είχαν μες στην καρδιά τη μάγισσα τη ξωτικιά πάσο της δίνανε Είχε σεβντά, χανότανε σε ματωμένο αμανέ μέσα πνιγότανε Όποτε την αντάμωνα είχε για μένα μια αγκαλιά πάντα περίσσευμα Αχ πόσο θέλω κάποια στιγμή να σου σηκώσω βρε Φανή λίγο απ’ το χρέος σου

Dedicated to Nikolas Asimos I am searching for an urn , an isolated one to get inside and just forget All the important stuff they urged me to learn What is there to see? Cement and hastiness Not for me lads…you can have the dream...i am simply a gamin Oh , hei , stay the hell out of my way I am searching for an urn resembling a baptismal font It might be like the Jordan river or like an ancient uterus I ‘ll dive in there and sanctify myself In this baptism seaway is it possible to get rid of all superfluous? Oh , hei , stay the hell out of my way I am searching for an urn like a small deserted church There I shall cut all bonds with this world’s uproar I shall remain in there for quite some time just to get used to it How can I come back to this life since I have never been actually a part of it Oh , hei , stay the hell out of my way Στο Νικόλα τον Άσιμο Ψάχνω πιθάρι απόμερο να μπω και να ξεχάσω του κόσμου τα σημαντικά που μου παν να προφτάσω Τι να προφτάσω…τι να δω… «τσιμέντο και βιασύνη» Σας το χαρίζω το όνειρο... εγώ είμαι χαμίνι Μη μου τη βόλτα τάραττε Ψάχνω πιθάρι ιερό αγία κολυμπήθρα σαν Ιορδάνη ποταμό και σαν αρχαία μήτρα Να ρίξω μέσα εαυτόν να τον καθαγιάσω σε βάπτισμα-τρικύμισμα τα περιττά να χάσω Μη μου τη βόλτα τάραττε Ψάχνω πιθάρι σκοτεινό σαν έρημο ξωκλήσι να κόψω με τα εγκόσμια κάθε αλισβερίσι να μείνω μέσα του καιρό για να το συνηθίσω σε μια ζωή που έλειπα πως να ξαναγυρίσω Μη μου τη βόλτα τάραττε

Dedicated to Sofia I place every ounce of gold there is in front of your feet For just one look that is going to cut me up like a razor You move on my eyelid like a golden flame dressing up yourself with my sigh Hei little princess throw down your vails and come and sit close to me and you my Lord my pain turn my dizziness into a fest Count every jewel I will lay it on your hands For just one tender touch That is going to break me like a stone Oh, my troubled mind goes deep into fever And you keep whispering that dark chant Στη Σοφία Όλου του κόσμου το χρυσάφι μπροστά στα πόδια σου πετώ για ενα βλέμμα σου καυτό που θα με κόψει σα ξυράφι Φλόγα χρυσή λικνίζεσαι πάνω στο βλέφαρο μου και με τον αναστεναγμό μου σου αρέσει να στολίζεσαι Ρίξε τα πέπλα σου μικρή και κάθισε κοντά μου κι εσύ βρε πόνε άρχοντα μου καν' τη ζαλάδα μου γιορτή Του κόσμου τα στολίδια μέτρα στα χέρια σου τα ακουμπώ για ένα χάδι σου απαλό που θα με σπάσει σαν την πέτρα Το ταραγμένο μου μυαλό στον πυρετό βυθίζεις και όλο ψιθυρίζεις κείνον το σκοτεινό ψαλμό

I shall place Life on a magic carpet and push it towards the orbit of Cosmos I shall dress her up with a cloak so as not to get cold I shall give her coolness to get through Fire In Heaven’s highways there is no one collecting taxes It is a sandlot that knows no legislation for dreamers searching a path to walk on I shall place Life on a magic carpet and i shall untie the rope at Wind’s big fest Oh, it is at the edge point of the Horizon where all Beauty is gathered I am in haste to get there Something tells me you might be there as well Πάνω σε μαγικό χαλί θα ανεβάσω τη ζωή και θα της δώσω μια σπρωξιά να μπει στου κόσμου την τροχιά Θα της φορέσω ένα μανδύα να αντέχει στα μεγάλα κρύα θα της χαρίσω και δροσιά για να περνάει απ’ τη φωτιά Στου ουρανού τις λεωφόρους κανένας δεν πληρώνει φόρους είναι μια αλάνα δίχως νόμους για ονειρευτές που ψάχνουν δρόμους Πάνω σε μαγικό χαλί θα ανεβάσω τη ζωή και στου ανέμου τη γιορτή θα αμολήσω το σχοινί Στων οριζόντων τις γραμμές ακροβατούν οι ομορφιές τρέχω λοιπόν να τις χαρώ μπορεί κι εσένανε να βρω

Dedicated to my brother Lefteris Dead insignificant time is my burden This is what fate has decided for me Always bowed, A restless man in labor no shadow for me to rest But I fancy strolling Bestrewing everything Singing songs about love Drinking…not staying sober Dead insignificant time Is my holding But have you ever seen a bloom coming out of a stone rather than just pain on one’s shoulder Things will get harsh so said the prophets Those who put aside enough will get through the winter Στον αδερφό μου το Λευτέρη Χρόνια ασήμαντα νεκρά στην πλάτη κουβαλάω γιατί έτσι η μοίρα όρισε να ‘ναι η ύπαρξη μου Να προχωρώ πάντα σκυφτός ακούραστος εργάτης μες στο λιοπύρι της ζωής ίσκιος να μη με ντύνει Μα εγώ γουστάρω να γυρνώ Τα πάντα να σκορπάω για έρωτες να τραγουδώ να πίνω… να μεθάω Χρόνια ασήμαντα νεκρά στη γη αποταμιεύω Μα οι πέτρες δε γεννούν ανθό μόνο πληγές στους ώμους Μεγάλα κρύα έρχονται είπαν του κόσμου οι μάντεις « Όσοι μαζέψουν αρκετά θα βγάλουν το χειμώνα »

Dedicated to my brother Thrasos Only stones are safe from winter’s teeth and from what is crawling on our minds those who hang Sun’s quiver on their shoulders Memory will always flee from the membrane of Silence and from the rope of touch he who learned to live like a wild animal Wine coming from our dreams will always get our hearts drunk and he who never found the way to forget shall get drunk from Pain’s nipple Στον αδερφό μου το Θράσο Απ’ τα σαγόνια του χιονιά γλυτώνουν μόνο οι πέτρες κι από του νου τα ερπετά όσοι στους ώμους τους κρεμούν του Ήλιου τις φαρέτρες Απ’ τη μεμβράνη της σιωπής ξεφεύγει πάντα η μνήμη κι απ’ το σχοινί της επαφής αυτός που έμαθε να ζει μονάχος σαν αγρίμι Απ ΄του ονείρου το κρασί πάντα η καρδιά μεθάει κι από του πόνου τη θηλή όποιος δεν έμαθε ποτέ τον τρόπο να ξεχνάει

God has made his choice he watered the Earth But that water never reached Adis rooftops Oh lads, I take it, it must be covered with tar and neither rain can go through nor family affection God has made his choice he watered the Earth But that water never reached Adis sinks Oh dear, there we go again damping our bandanas in the Black river along with all the wild dogs licking their wounds God has made his choice he watered the Earth but my head didn’t taste a single drop Πήρε ο θεός απόφαση την πότισε τη γη μα το νερό δεν πέρασε τις οροφές του Άδη Γιατί είναι μάγκες μου θαρρώ με πίσσα περασμένες κι ούτε βροχούλα τις περνά ούτε η συγγενική στοργή Πήρε ο θεός απόφαση την πότισε τη γη μα το νερό δεν έφτασε στου Άδη τους νιπτήρες Πάλι στο μαύρο ποταμό θα βρέξουμε μαντήλι μαζί με τα αγριόσκυλα που γλείφουν την πληγή Πήρε ο θεός απόφαση την πότισε τη γη μα εμένα δε μου δρόσισε μια στάλα το κεφάλι

Somebody should say a few words about the governor of Hell In the Valley of Hatches so many people found a new place to live They should give him pardon and sit down for a sip Because ,you know, he never refused anything to a downfallen or a sinner Oh,this fine gentleman called Beelzebub whom everybody accuses runs a respectable house for the afterlife "issue" “Beelzebub’s hammam” -----“Resort for the condemned” “Beelzebub’s hammam” -----“Sanctuary for the persecuted” A downfallen himself, with the Seal of emigration on his body, he built this warm and welcoming country with a lot of pain There, deep down, in the most remote part of earth, this volcanic pit “welcomed all flesh and blood” and became Bub’s pride Falls with hot water, fountains for ash therapy Cosy stalagmites for long term meditation are only a few of the luxuries It is a magical place…I have seen it with my own eyes A mysterious scenery… full of stars, you name it Nemo diving in a caldron, Dorian laughing at a mirror Zene beating Wilde at dice, due to Oscar’s talking at length “Beelzebub’s hammam” -----“Resort for the condemned” “Beelzebub’s hammam” -----“Sanctuary for the persecuted” Poets, painters, heretics, heroes, madmen and rebels and right next to them Magdalene saying «enough» to guardians They eat, they drink, the laugh, in the ashes of Beelzebub They eat, they drink, the laugh, in the ashes of Beelzebub Beelzebub’s hammam is a destination for those who interfere in life ‘s injust “dealing” and turn things upside down Oh, it is a magical place… I have seen it with my own eyes A mysterious scenery… a warm and welcoming country Ε μα κάποιος πρέπει να τα πει για της κόλασης τον κυβερνήτη Στην κοιλάδα των καταπακτών τόσος κόσμος βρήκε νέο σπίτι Να του δώσει άφεσης χαρτί και να πιεί μαζί του ένα ποτήρι Που σε έκπτωτο κι αμαρτωλό δεν αρνήθηκε ποτέ χατήρι Ο καλός μας κύριος Βεελζεβούλ που στο στόμα τους όλοι τον πιάνουν διατηρεί οίκο άρτιο και ευσεβή για το ευ ζην το μεταθανάτιο Το χαμάμ του Βεελζεβούλ θέρετρο των καταδικασμένων Το χαμάμ του Βεελζεβούλ καταφύγιο των κατατρεγμένων Έκπτωτος ο ίδιος γαρ , το κορμί του ξενιτιάς σφραγίδα, έφτιαξε με βάσανα πολλά, μια φιλόξενη ζεστή πατρίδα Μες στη γης τα απρόσιτα ένα ηφαιστειογενές νταμάρι πήρε σάρκα και οστά , έγινε του Βούλη το καμάρι Καταρράκτες με θερμά νερά, σιντριβάνια σταχτοθεραπείας Σταλαγμίτες αναπαυτικοί για διαλογισμούς μακράς διαρκείας Κι είναι μέρος μαγικό με τα ίδια μου τα μάτια το είδα Μυστηριώδες σκηνικό… κάθε καρυδιάς καρύδα Σε καζάνι ο Νέμο βούταγε, σε καθρέφτη ο Ντόριαν γελούσε Και στα ζάρια κέρδιζε ο Ζενέ τον Ουάιλντ που μακρυγορούσε Το χαμάμ του Βεελζεβούλ θέρετρο των καταδικασμένων Το χαμάμ του Βεελζεβούλ καταφύγιο των κατατρεγμένων Ποιητές ,ζωγράφοι αιρετικοί, ήρωες, τρελοί κι επαναστάτες και πιο δίπλα μια Μαγδαληνή που δεν ήθελε άλλους προστάτες Τρώνε, πίνουν και γελούν μες στου Βεελζεβούλ τις στάχτες Τρώνε, πίνουν και γελούν μες στου Βεελζεβούλ τις στάχτες Στο χαμάμ του Βεελζεβούλ πάει όποιος επεμβαίνει στης ζωής τη μοιρασιά και τα πάνω κάτω φέρνει Κι είναι μέρος μαγικό με τα ίδια μου τα μάτια το είδα Μυστηριώδες σκηνικό… μια φιλόξενη ζεστή πατρίδα

Dedicated to Nikolas Asimos I am searching for a two floor urn with hidden hideouts Then I can place my wick to the underworld, to set the Crazy and the Dreamers free Bring them back to life to get rid of the Devils Oh , hei , stay the hell out of my way I am searching for this urn, an airtight one to put it in a catapult Fill it with nails, manure and lime Oh, I am just about to release it on your scumbag nest you scumbags …It’s a party… Oh , hei , stay the hell out of my way I am searching for an urn and I am putting this sign “Forbidden access to all Tyrans” And if the “dogs” come around for a piece I will give them my whole self Oh , hei , stay the hell out of my way Στο Νικόλα τον Άσιμο Ψάχνω πιθάρι δίπατο να ‘χει κρυφά δρομάκια στον άλλο κόσμο να περνώ να βάζω φυτιλάκια Να λευτερώσω τους τρελούς και τους ονειροπόλους να ξανανέβουν στη ζωή να διώξουν τους διαβόλους Μη μου τη βόλτα τάραττε Ψάχνω πιθάρι στεγανό να μπει σε καταπέλτη να το γεμίσω με καρφιά με κοπριά και ασβέστη Και πως με τρώει το χέρι μου να σας το μπουμπουνίσω μέσα στην κοπριτοφωλιά, άιντε να σας… γλεντήσω Μη μου τη βόλτα τάραττε Ψάχνω πιθάρι οχυρό να βάλω πινακίδα «απαγορεύεται η είσοδος εις πάσαν τυραννίδα» Κι άμα ζυγώσουν τα “σκυλιά” να πάρουνε κομμάτι θα με χαρίσω ολόκληρο... αναπνοή μου εσχάτη Μη μου τη βόλτα τάραττε