1. |
|
|||
|
Which was the fate that chose me over birth
sinking its claws into my neck
and i was heavily sick during my life's journey
because of its poison mixing with my blood
Which was the fate that picked me up from life's embrace
and planted its Law into the flower beds of memory
giving me the charisma for what was meant to be
giving me nothing more but tears
Which was the fate ordering i should live in the land
where nothing is gained
by throwing all its waste in my mind's deep bottom
Oh,now i am searching for joy in life's relics
Oh,now i am searching for the flower of love in a deep dark crater
Ποια μοίρα με προτίμησε εκεί πάνω στη γέννα
και μου ‘μπηξε τα νύχια της βαθιά μες στον αυχένα
Και ήμουν άρρωστος βαριά σε όλο το ταξίδι
γιατί είχα το φαρμάκι της στο αίμα μου βαρίδι
Ποια μοίρα με παρέλαβε απ’ της ζωής τα χέρια
και φύτεψε τους νόμους της στης μνήμης τα παρτέρια
Και φύτρωσαν στα μάτια μου του κόσμου τα γραμμένα
και τρύγησα τα βάσανα σα δάκρυα ένα ένα
Ποια μοίρα με ξεχώρισε να ζω μες στα χαμένα
και πέταξε τα σκάρτα της στου νου μου τον πυθμένα
Και έψαχνα χρόνια τη χαρά μες στης ζωής τη φύρα
και της αγάπης τους ανθούς σε σκοτεινό κρατήρα
|
||||
2. |
|
|||
|
How can I touch your body's blade?
how can I come near your soul's gleam?
I am a kite lost in the wind
i am a god made of wax
My body is like a land brought to ashes
my dreams...a lifeless scenery
But do come and lay beside me
feed this land like a seed
so that my wings can grow back
Πως να αγγίξω του κορμιού σου τη λεπίδα;
Πως να ζυγώσω της ψυχής σου την αχτίδα;
Είμαι στον άνεμο χαμένος χαρταετός
Είμαι στον ήλιο κέρινος θεός…
Καμένη γη μοιάζει το σώμα μου
τόποι νεκροί τα όνειρα μου
μα έλα ξάπλωσε κοντά μου
σα σπόρος πέσε μες στο χώμα μου
φτερά να ξαναβγούν στο σώμα μου
|
||||
3. |
|
|||
|
Dedicated to Sofia
Barefoot dancer… dancing on my mind’s wild bushes
Oh you come from the tribe of winds
carrying nothing but messages of grief
Aforisms is your game
and your embrace is the cradle of contradiction
Don’t give your grey kisses to me
moribund men go with black
You call this turbine a dance
I call it a war chariot
You enter with your soft step
I enter with my death fate
I walk with my hands wide open
in the red arena of your eyes
Oh i come from the tribe of lunatics
that fall in love with sharp edged destinies
I embrace the spectrum of opportunity
My soul is the cradle of storm
If you cannot stand the lion my dear
look for a fairy tale with swans
Στη Σοφία
Εσύ που χορεύεις με τα πόδια γυμνά
πάνω στου νου μου τα άγρια βάτα
είσαι από κείνη τη φυλή των ανέμων
που φέρνουν μονάχα θλιμμένα μαντάτα
Έχεις μια διάθεση για αφορισμούς
κι η αγκαλιά σου αντίφασης άντρο
άσε στην άκρη τα γκρίζα φιλιά
στους μελλοθάνατους πηγαίνει το μαύρο
Το στρόβιλο αυτόν που ονομάζεις χορό
εγώ τονε βλέπω σαν άρμα πολέμου
εσύ μπαίνεις μέσα με βήμα απαλό
κι εγώ με μια μοίρα θανάτου στο βλέμμα
Εγώ που βαδίζω με τα χέρια ανοιχτά
μες στων ματιών σου την κόκκινη αρένα
είμαι απο κείνη τη φυλή των τρελών
που ερωτεύονται αιχμηρά πεπρωμένα
Της συγκυρίας το φάσμα αγκαλιάζω
και η ψυχή μου της καταιγίδας λίκνο
αν δεν αντέχεις το λέοντα μικρή μου
ψάξε να βρεις παραμύθι με κύκνο
|
||||
4. |
Portrait (Πορτρέτο)
03:37
|
|
||
|
Βorn in the cradle of Sorrow
a hybrid of guilt and desperation
in the Holy Land of Melancholy
i was asking for a cell of isolation
I shared my journeys with the lepers in the hold
i shared my journeys with the orphans in the belly of the cetacean
All outcasts of embrace
will never find peace
Oh, my life i devoted thee to the Shadows
because you had all the dark colored symptoms
you kept falling in love with all the fine-shaped tornados
and the aroma of the ashes
On the dark dock of Diana
i craved for the unprejudiced emptiness
to break the cosmos astral hymen
with my strongest howl
Γεννήθηκα στο Λίκνο της Οδύνης
υβρίδιο ενοχής κι απόγνωσης
Στους Άγιους Τόπους της μελαγχολίας
κελί ζητούσα απομόνωσης
Με τους λεπρούς ταξίδεψα στα αμπάρια
και με ορφανά στου κήτους την κοιλιά
Της αγκαλιάς οι εξόριστοι ζητιάνοι
γαλήνη δε θα βρούνε πουθενά
Ζωή μου σε αφιέρωσα στους ίσκιους
γιατί είχες σκοτεινά συμπτώματα
Μεθούσες με καλλίγραμμους τυφώνες
και με της στάχτης τα αρώματα
Στη μαύρη αποβάθρα της Σελήνης
το αδέκαστο ορέχτηκα κενό
Του Σύμπαντος τον αστρικό υμένα
να σπάσω με ένα άλκιμο ουρλιαχτό
|
||||
5. |
|
|||
|
Dedicated to Anastasia
I am afraid there is no hole for you my little girl
At the end of every tunnel there is a "tax collector"
ready to suck your joy and search your source
for the dream you have been growing in your heart
I am afraid there is no fruit for you my little girl
to make your weak spirit become gigantic once more
The wild boar feasts on the crop, the wolf feasts on the herd
and the lazy son of a bitch feasts on the hard working farmer
You little rabbit I am gonna kick your ass
what is the matter with you scattering fear in this little garden
I am afraid there is no tree for you my little girl
to grab on…
Now is the time of wicked men flourishing
and the Earth is falling into darkness
Grow your hands to become wings
and fly free over an open meadow
You little girl I am gonna kick your ass
what is the matter with you stumbling in your own little garden
Στην Αναστασία
Που θα βρεις τρύπα να χωθείς μικρό μου κοριτσάκι
στο τέλος κάθε διαδρομής παραφυλάει τελώνης
και θα σου αρμέξει τη χαρά,θα ψάξει στις πηγές σου
για το όνειρο που από μικρή μέσα σου μεγαλώνεις
Που θα βρεις φρούτο να γευτείς μικρό μου κοριτσάκι
το πνεύμα σου το ασθενικό ξανά να γιγαντώσει
ο κάπρος πέφτει στη σοδειά,ο λύκος στο κοπάδι
κι ο ακαμάτης στο γεωργό για να τον στραβώσει
Αχ κουνελάκι κουνελάκι ξύλο που θα το φας
μέσα στο ξένο περιβολάκι τρόμο γιατί σκορπάς
Που θα βρεις δέντρο να πιαστείς μικρό μου κοριτσάκι
τώρα που ανθίζουν οι κακοί και βγάζει η γης σκοτάδι
μεγάλωσε τα χέρια σου να γίνουνε φτερούγες
και πέτα μακριά από δω σε ξέφραγο λιβάδι
Αχ κοριτσάκι κοριτσάκι ξύλο που θα το φας
μες στο δικό σου περιβολάκι γιατί παραπατάς
|
||||
6. |
Leg hold (Δόκανο)
04:13
|
|
||
|
Storms move around carried by wind
and restless souls do so through the waves of the sea
Courageous men smash their compasses
so they can choose their own path
Memories get caught in butterfly nets
and within the aroma of the grapevine
Our legs shall move on slopes
and our still breaths shall become alive once more
Oh there is a merciless hunt going on
The wolf and the moray are setting up traps
in every sea and every mountain
Oh be careful traveller…
you might rip your heel in the leg hold
or see your hopes and dreams hanging by a hook
Wild grass is a treat for deers
and flesh is a treat for all great predators
You spent all of your life facing razors
and all of a sudden you are asking for antiseptic
Με τον αέρα ταξιδεύει η καταιγίδα
και με το κύμα οι ανήσυχες ψυχές
Οι θαρραλέοι πάντα σπάνε την πυξίδα
για να ορίζουν μοναχοί τις διαδρομές
Με την απόχη παγιδεύονται οι μνήμες
και με τα αρώματα απ’ τις κληματαριές
Στις ανηφόρες δοκιμάζονται οι κνήμες
κι αργοσαλεύουνε νεκρές αναπνοές
Στήσαν κυνήγι αμείλικτο ο λύκος και η σμέρνα
και γέμισαν τις θάλασσες και τα βουνά παγίδες
Πάντοτε μες στο δόκανο ξεσκίζεται η φτέρνα
και στο αγκίστρι πιάνονται όνειρα και ελπίδες
Με το αγριόχορτο χορταίνουν τα ελάφια
και με τη σάρκα τα μεγάλα αρπακτικά
Κι εσύ που έμαθες να ζεις μες στα ξυράφια
τώρα γυρεύεις ξαφνικά αντισηπτικά
|
||||
7. |
|
|||
|
Give Prometheus a key
give Sisyphus a hand
wild dove
warrior spirit
Give the bowed man a horizon,
a miracle to the despaired
Show the way back
to a child that is lost
Give the coward some chest
The lazy man a route
Freedom takes a lot of work
Give the traitor remission
Rage to the one betrayed
Erase what has become a debt
and let’s start over
Give the moonstruck
a blanket made of chimera
and witness the birth of dreams
Give the poor man a cup
Shade to the wandering man
Good soil for the seed
to get a good crop
Δώσε στον Προμηθέα κλειδί,
του Σίσυφου ένα χέρι
άγριο περιστέρι
πνεύμα πολεμιστή
Δωσ΄του σκυφτού ορίζοντα,
θαύμα του πικραμένου
ενός παιδιού χαμένου
δείξ΄του το γυρισμό
Δώσε στήθος του δειλού,
πορεία του τεμπέλη
η ελευθερία θέλει
δουλειά πολλή
Δώσ΄του προδότη άφεση,
του προδομένου λύσσα
τα χρεωμένα σβήσ΄τα
και πάμε απ΄την αρχή
Δώσε του αλαφροϊσκιωτου
χιμαίρινη κουβέρτα
όνειρα κάτσε μέτρα
πόσα θα γεννηθούν
Κύπελλο δώσε του φτωχού,
ίσκιο του οδοιπόρου
χώμα καλό του σπόρου
να πάρουμε σοδειά
|
||||
8. |
Madam History
06:00
|
|
||
|
Dedicated to Nikos Laryggakis
We are a suspicious face hidden around the corner
with a hi collar coat biting a cigar
A match lighting just like a camera's flash
will reveal our intentions in Madam's album
We are a wild raging beast in the rain
our nose covered in blood,our eyes full of madness
A lightning moment just like a camera's flash
will reveal our menu in Madam's album
We are tied up on roofs, at the mercy of the slaughterer
placed all together like bodies of Promitheas
the red colors of the dawn approaching will become genocide flames
disappearing the great Offense from Madam's album
In one Last Supper we are the ones betrayed
in the biggest hug we are the ones running late
The hand that pushed us onto the land of Exile
will vanish the great Promise from Madam's album
Oh, time-fugitives is what we are, hawks and rats
In a horny Universe we are the burning semen
When the blade of the guillotine claps like a director's clapperboard
our "portrait" will be hanged on Madam's wall
Στο Νίκο Λαρυγγάκη
Είμαστε μούτρο ύποπτο σε μια γωνιά κρυμμένο
με το γιακά σε ανάταση και πούρο δαγκωμένο
Του σπίρτου η ανάφλεξη σα φλας φωτογραφίας
θα φανερώσει τις προθέσεις μας στο άλμπουμ της κυρίας
Είμαστε μέσα στη βροχή αγρίμι μανιασμένο
με τη μουσούδα κόκκινη το βλέμμα τρελαμένο
Η λάμψη κάποιας αστραπής σα φλας φωτογραφίας
θα φανερώσει τις ορέξεις μας στο άλμπουμ της κυρίας
Είμαστε πάνω στις σκεπές στα νύχια του σφαγέα
αραδιασμένα στη σειρά σώματα προμηθέα
Με της αυγής το πύρωμα φλόγες γενοκτονίας
θα εξαφανίσουν το παράπτωμα απ΄το άλμπουμ της κυρίας
Μέσα σε δείπνο μυστικό είμαστε οι προδομένοι
στην πιο μεγάλη αγκαλιά οι αργοπορημένοι
Το χέρι που μας έσπρωξε στη γη της εξορίας
θα εξαφανίσει την υπόσχεση απ΄το άλμπουμ της κυρίας
Χρονοφυγάδες είμαστε - γεράκια κι αρουραίοι
στου Σύμπαντος το καύλωμα η ουσία αυτή που καίει
Της λάμας ο τερματισμός - κλακέτα ελευθερίας
θα στείλει το "πορτρέτο" μας στον τοίχο της κυρίας
|
||||
9. |
|
|||
|
Dedicated to Agapi
Oh there is andara* in my mind
I fucked it up once again
I tried to smell the blossom (my ancestral passion)
and I got so dizzy
i started acting like a hunter…what a mess
And I started throwing the lasso
trying to catch that ebony spirit
and then shrapnel was all over the place
oh my poor koukoumavla**
I grabbed the bow, I grabbed the arrow
a frog is mocking me echoing from the swamps
Ι turned to sticks of glue and i got me a hoopoe
He shakes his crest saying:
“Wow dude that’s a heavy burden you are carrying there,
let me give you some piece of advice to relieve your soul of it.
Don’t waste your shots on that ebony horse, don’t get hasty,
you need to trust. Search deep in your heart’s mines…
look for that magnificent cosmic gift you carry within.
Throw away the bridle, take some grass in your palm
and it will come you.
As it feeds just look in its eyes and your souls shall become One.
And then just let it go, let it run free and it will come back to you.
If you want to experience Love’s greatness,
you need to set if free my friend. To set it free.”
Andara*
Describes a dark colored foggy scenery, often followed by intense weather condition such as storm and heavy rain, also used to describe the tremendous noise witnessed in battlefields.
Koukoumavla*
Is an old word for owls, used by locals on the island of Santorini
Στην Αγάπη
Μέσα στο μυαλό μου αντάρα πάλι τα ‘κανα μαντάρα
Πήγα μύρισα το άνθος προπατορικό μου πάθος
Και με έπιασε μια ζάλη ντύθηκα του κυνηγού το χάλι
Και ξεκίνησα το λάσο μαύρο πνεύμα να σε πιάσω
Και ξεκίνησα τα σκάγια αχ, καημένη κουκουμάβλα
Πήρα τόξο πήρα βέλος βάτραχος με κράζει μες στο έλος
Στήνω ξώβεργα και πιάνω τσαλαπετεινό μοϊκάνο
Μου τινάζει το λοφίο πωπω μάγκα μου έχεις φορτίο
Συμβουλή μου λέει θα σου δώσω τη ψυχούλα σου να ξαλαφρώσω
Όσα σκάγια κι αν χαλάσεις το άτι αυτό δε θα το πιάσεις
Μη σε δέρνει η βιασύνη δείξε λίγο εμπιστοσύνη
Ψάξε στης καρδιάς σου τα ορυχεία τα συμπαντικά σου μεγαλεία
Πέτα μακριά το χαλινάρι κόψε από τη γη λίγο χορτάρι
Άπλωσε στης χούφτας σου την άκρη και το αγρίμι μοναχό του θα ‘ρθει
Κι όπως τρώει κοίτα το στα μάτια οι ψυχές σας να γενούν δεμάτια
Και μετά άσ’το λεύτερο να τρέξει και σε σένα πάλι θα επιστρέψει
Πλούτο η Αγάπη για να δώσει πρέπει πρώτα λεύτερη να νιώσει
|
||||
Vasilis Panagiotidis Athens, Greece
People’s lives are bound with pain. I have no doubt about that.
I try to express that bond.
Like a
fairyteller man.
To draw it out in the open and cast it away. With a "holy attitude", as silent as the summer breeze on a tree leaf.
I try to speak for those who are trapped, condemned, melancholic, fragile. For those who connect with their deep inner source.
For those who seek Beauty.
... more
If you like Vasilis Panagiotidis, you may also like:
Endurance Soundly Caged
by Stick In The Wheel
Adapting their calculated standards into a raw, live setting, the radical UK folk duo rework six highlights from their spellbindincatalogue.
go to album
The Water is the Shovel of the Shore
by Shovel Dance Collective
Traditional folk music and field recordings meld into fascinating long-form sound collages on the new LP from Shovel Dance Collective.
go to album
Songs of my land
by Chiyomi Yamada
Ancient Japanese folk songs are presented with Western folk-pop arrangements to haunting, elegant effect.
go to album
Dakota Blue Moon
by Jackson Harden
Gorgeous acoustic Americana from North Carolina, stripped-back and sublime.
go to album
An stunning debut that explores Greek folk tradition through a dreamy musical ecosystem.
go to album
Singer-songwriter Henry Parker puts his own spin on the classic sounds of '60s and '70s British folk on this wilderness-inspired new LP.
go to album
featured on Bandcamp Radio Jul 27, 2021
go to album
