Somebody should say a few words about the governor of Hell
In the Valley of Hatches so many people found a new place to live

They should give him pardon and sit down for a sip
Because ,you know, he never refused anything to a downfallen or a sinner

Oh,this fine gentleman called Beelzebub whom everybody accuses
runs a respectable house for the afterlife "issue"

“Beelzebub’s hammam” -----“Resort for the condemned”
“Beelzebub’s hammam” -----“Sanctuary for the persecuted”

A downfallen himself, with the Seal of emigration on his body,
he built this warm and welcoming country with a lot of pain

There, deep down, in the most remote part of earth, this volcanic pit
“welcomed all flesh and blood” and became Bub’s pride

Falls with hot water, fountains for ash therapy
Cosy stalagmites for long term meditation are only a few of the luxuries

It is a magical place…I have seen it with my own eyes
A mysterious scenery… full of stars, you name it

Nemo diving in a caldron, Dorian laughing at a mirror
Zene beating Wilde at dice, due to Oscar’s talking at length

“Beelzebub’s hammam” -----“Resort for the condemned”
“Beelzebub’s hammam” -----“Sanctuary for the persecuted”

Poets, painters, heretics, heroes, madmen and rebels
and right next to them Magdalene saying «enough» to guardians

They eat, they drink, the laugh, in the ashes of Beelzebub
They eat, they drink, the laugh, in the ashes of Beelzebub

Beelzebub’s hammam is a destination for those who interfere
in life ‘s injust “dealing” and turn things upside down

Oh, it is a magical place… I have seen it with my own eyes
A mysterious scenery… a warm and welcoming country

Ε μα κάποιος πρέπει να τα πει για της κόλασης τον κυβερνήτη Στην κοιλάδα των καταπακτών τόσος κόσμος βρήκε νέο σπίτι

Να του δώσει άφεσης χαρτί και να πιεί μαζί του ένα ποτήρι Που σε έκπτωτο κι αμαρτωλό δεν αρνήθηκε ποτέ χατήρι

Ο καλός μας κύριος Βεελζεβούλ που στο στόμα τους όλοι τον πιάνουν διατηρεί οίκο άρτιο και ευσεβή για το ευ ζην το μεταθανάτιο

Το χαμάμ του Βεελζεβούλ θέρετρο των καταδικασμένων Το χαμάμ του Βεελζεβούλ καταφύγιο των κατατρεγμένων

Έκπτωτος ο ίδιος γαρ , το κορμί του ξενιτιάς σφραγίδα, έφτιαξε με βάσανα πολλά, μια φιλόξενη ζεστή πατρίδα

Μες στη γης τα απρόσιτα ένα ηφαιστειογενές νταμάρι πήρε σάρκα και οστά , έγινε του Βούλη το καμάρι

Καταρράκτες με θερμά νερά, σιντριβάνια σταχτοθεραπείας Σταλαγμίτες αναπαυτικοί για διαλογισμούς μακράς διαρκείας

Κι είναι μέρος μαγικό με τα ίδια μου τα μάτια το είδα Μυστηριώδες σκηνικό… κάθε καρυδιάς καρύδα

Σε καζάνι ο Νέμο βούταγε, σε καθρέφτη ο Ντόριαν γελούσε Και στα ζάρια κέρδιζε ο Ζενέ τον Ουάιλντ που μακρυγορούσε

Το χαμάμ του Βεελζεβούλ θέρετρο των καταδικασμένων Το χαμάμ του Βεελζεβούλ καταφύγιο των κατατρεγμένων

Ποιητές ,ζωγράφοι αιρετικοί, ήρωες, τρελοί κι επαναστάτες και πιο δίπλα μια Μαγδαληνή που δεν ήθελε άλλους προστάτες

Τρώνε, πίνουν και γελούν μες στου Βεελζεβούλ τις στάχτες Τρώνε, πίνουν και γελούν μες στου Βεελζεβούλ τις στάχτες

Στο χαμάμ του Βεελζεβούλ πάει όποιος επεμβαίνει στης ζωής τη μοιρασιά και τα πάνω κάτω φέρνει

Κι είναι μέρος μαγικό με τα ίδια μου τα μάτια το είδα Μυστηριώδες σκηνικό… μια φιλόξενη ζεστή πατρίδα